Mag een werknemer worden overgeplaatst naar een andere vestiging?

Mag een werknemer worden overgeplaatst naar een andere vestiging?

Een werkneemster van McDonald’s wordt overgeplaatst naar een andere vestiging. De werkneemster weigert haar werkzaamheden te verrichten in de andere vestiging en als gevolg daarvan staakt de werkgever de loondoorbetaling. Is dat geoorloofd? De kantonrechter heeft zich hier onlangs over gebogen.

De werkneemster is sinds augustus 2022 in dienst bij McDonald’s Maastricht De Geusselt als fastfoodmedewerker. In haar arbeidsovereenkomst staat een wijzigingsbeding opgenomen, inhoudende dat de werkgever de bevoegdheid heeft om haar over te plaatsen naar een andere vestiging indien noodzakelijk.

In 2024 ontvangt de werkneemster diverse officiële waarschuwingen wegens werkweigering, productievertraging, ongeoorloofd telefoongebruik en ander ongewenst gedrag. Op 15 november 2024 besluit McDonald’s haar over te plaatsen naar de vestiging in Gronsveld, mede vanwege haar aanhoudende negatieve houding.

De werkneemster weigert deze overplaatsing en verschijnt op 18 november 2024 niet op haar nieuwe werkplek. Een dag later dient zij per e-mail haar ontslag in. De werkgever accepteert dit ontslag en betaalt haar de eindafrekening uit.

In januari 2025 biedt McDonald’s de werkneemster een tweede kans om terug te keren naar de vestiging in Maastricht. De werkneemster weigert dit, tenzij haar loon vanaf 18 november 2024 alsnog wordt uitbetaald. Uiteindelijk heeft de werkneemster zich later alsnog beschikbaar gesteld voor werk en hervat zij haar werkzaamheden op 24 januari 2025.

De werkneemster vordert bij de kantonrechter doorbetaling van haar loon over de periode van 18 november 2024 tot 24 januari 2025, inclusief de wettelijke verhoging en rente, en eist correcte loonstroken.

McDonald’s dient een tegenvordering in en eist terugbetaling van de eindafrekening      (€ 1.391,35), stellende dat deze onverschuldigd betaald is, aangezien de werkneemster het standpunt heeft ingenomen dat haar eerdere opzegging door haar is ingetrokken. Hier heeft McDonald’s mee ingestemd en dientengevolge is de arbeidsovereenkomst volgens McDonald’s niet geëindigd. De vraag was vervolgens of het loon per 18 november 2024 terecht was gestaakt als gevolg van de weigering om werkzaamheden te verrichten in een andere vestiging.

De kantonrechter oordeelt dat McDonald’s een zwaarwegend belang heeft bij de overplaatsing van de werkneemster naar Gronsveld. Haar structurele disfunctioneren en verstorende gedrag op de werkvloer maakten de overplaatsing noodzakelijk. Gezien het wijzigingsbeding in haar contract kon zij deze redelijke overplaatsing niet zonder meer weigeren, zeker niet omdat haar arbeidsvoorwaarden ongewijzigd bleven en zij haar bezwaren onvoldoende onderbouwde.

Omdat de werkneemster weigerde haar werkzaamheden in Gronsveld te hervatten, kwam het niet verrichten van haar werk voor haar eigen rekening en risico. Op grond van artikel 7:628 BW is loon alleen verschuldigd als het niet-werken redelijkerwijs voor rekening van de werkgever komt, wat hier niet het geval is. Haar loonvordering werd daarom afgewezen.

Daarnaast oordeelt de kantonrechter dat McDonald’s de eindafrekening ten onrechte heeft uitbetaald. McDonald’s stemde namelijk in met de intrekking van de opzegging en ter zitting heeft de werkneemster erkend dat ze als gevolg hiervan ten onrechte de eindafrekening heeft ontvangen.  Dit betekent dat zij het bedrag van € 1.391,35 moet terugbetalen aan haar werkgever.

Tot slot is de werkneemster veroordeeld tot betaling van de proceskosten.

Heeft u vragen of wilt u meer weten over overplaatsing en het eenzijdig wijzigingsbeding? Neem dan vrijblijvend contact op met onze gespecialiseerde arbeidsrechtadvocaten in Heerlen via info@sijbenpartners.nl of bel gerust via 045-560 2200. Wij helpen u graag.